Ο πιστός Χάτσικο !!!

Η τελευταία ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ φωτογραφία του Χάτσικο.

 Η ιστορία του δημοσιεύτηκε σε εφημερίδα του Τόκιο το 1932 και άγγιξε τις καρδιές όλων. Δημιούργησε ενδιαφέρον για τη φυλή και συνέβαλε στο να γίνει το ακίτα συνώνυμο της πίστης και του ισχυρού δεσμού σκύλου-ανθρώπου.

 

Ο Χάτσικο ήταν ένα λευκό Ακίτα. Γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου του 1923 στην πόλη Odate της Ιαπωνίας. 

Τον Ιανουάριο του 1924, όταν ο Χατσίκο ήταν δυο μηνών αγοράστηκε από τον Δρ Εΐζαμπούρο Ουένο, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Ο Δρ Ουένο κατοικούσε στα περίχωρα ης πόλης και χρησιμοποιούσε καθημερινά το τρένο για να φτάσει στο Πανεπιστήμιο.
Ο Χάτσικο μεγάλωσε σαν μέλος της οικογένειας και συντρόφευε τον καθηγητή όχι μόνο στους περιπάτους του αλλά και στη διαδρομή προς το σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης κάθε πρωί όπου και περίμενε την επιστροφή του αφεντικού του το απόγευμα.
Τον Μάιο του 1925, όταν ο Χάτσικο ήταν μόλις 18 μηνών, ο Δρ. Ουένο πέθανε στο Πανεπιστήμιο από καρδιακό επεισόδιο.
Μετά το θάνατο του καθηγητή, ο Χάτσικο υιοθετήθηκε από συγγενείς της οικογένειας. Ξαναγυρνούσε όμως κάθε πρωί στο σταθμό και περίμενε μέχρι το απόγευμα ψάχνοντας απεγνωσμένα για τον σύντροφό του. Αυτό συνεχιζόταν καθημερινά για 9 ολόκληρα χρόνια !!!!
Ένας από τους πρώην φοιτητές του καθηγητή ο οποίος ήτανε ειδικός στους σκύλους Ακίτα, ακολούθησε τον Χάτσικο και έμαθε την ιστορία του. Μετά απ αυτό, ο πρώην φοιτητής κατέγραψε πόσοι καθαρόαιμοι σκύλοι της ράτσας αυτής υπήρχαν στην Ιαπωνία. 30 στο σύνολο, με τον Χάτσικο να είναι ένας από αυτούς.
Τα επόμενα χρόνια, μέχρι και τον θάνατο του Χάτσικο, συνήθιζε να τον επισκέπτεται και να τον φροντίζει, γράφοντας άρθρα για την αφοσίωσή του. 

Ο αληθινός Χάτσικο σε προχωρημένη ηλικία.

Σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να ενδιαφέρεται και να μαθαίνει περισσότερα για την συγκεκριμένη ράτσα. Το 1932, ένα από αυτά τα άρθρα δημοσιεύτηκε στην μεγαλύτερη εφημερίδα του Τόκυο και η ιστορία του Χάτσικο έγινε γνωστή σε όλη την χώρα, αγγίζοντας τις καρδιές όλων των ανθρώπων.
Ο Χάτσικο έγινε σύμβολο πίστης, εντυπωσιάζοντας τον κόσμο με την αφοσίωσή του στον νεκρό αφέντη του. Συμβόλιζε το πνεύμα αγάπης και πίστης που πρέπει να υπάρχει σε κάθε οικογένεια. Γονείς και δασκάλοι χρησιμοποιούσαν την ιστορία του ως παράδειγμα προς μίμηση για μικρούς και μεγάλους.Τον Απρίλιο του 1934 στην παρουσία του Χάτσικο, έγινε η παρουσίαση του Μπρούτζινου αγάλματος του, στον σταθμό της Shibuya.
O Χάτσικο πέθανε στις 8 Μαρτίου του 1935 σε ηλικία 12 ετών και 5 μηνών.
Όταν το νέο του θανάτου του έγινε γνωστό, ο σταθμός κατακλύστηκε από κόσμο και το άγαλμά του σκεπάστηκε από λουλούδια.
Το άγαλμα κατά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο καταστράφηκε. Έτσι το 1948, ζητήθηκε απο τον Τακέσι Άντο (Takeshi Ando), γιό του γλύπτη που έφτιαξε το πρώτο άγαλμα (είχε πεθάνει), να το ξαναφτιάξει. Το δεύτερο αυτό άγαλμα, παρουσιάστηκε τον Αύγουστο του 1948 και είναι ένα δημοφιλές σημείο συνάντησης. 

Η είσοδος του σταθμού που βρίσκεται κοντά στο άγαλμα, ονομάζεται “Hachikō-guchi”, που σημαίνει έξοδος του Χάτσικο και είναι μία απο τις 5 εξόδους του σταθμού.
Ένα παρόμοιο άγαλμα υπάρχει και στην γενέτειρα του Χάτσικο, την Odate, μπροστά στον σταθμό των τρένων. Το 2004 φτιάχτηκε και ένα τρίτο άγαλμα, πάνω στην βάση του πρώτου αγάλματος που είχε δημιουργηθεί το 1934, και τοποθετήθηκε μπροστά απο Μουσείο Σκύλων Ακίτα στην Odate.
Ο Χάτσικο βρίσκεται βαλσαμωμένος στο Μουσείο Φυσικών επιστημών στο Τόκυο.
Κάθε χρόνο στις 8 Απριλίου, εκατοντάδες κόσμου μαζεύονται για να τιμήσουν την μνήμη και την αφοσίωση του Χάτσικο σε μια σεμνή τελετή που γίνεται στον σιδηροδρομικό σταθμό της Shibuya.

Δείτε το παρακάτω video-αφιέρωμα στον Χάτσικο.

Περιέχει φωτογραφικό υλικό εποχής (1932).

Πηγές: http://doglovernews.blogspot.com
            http://hachiko1935.blogspot.gr

Σχετικές αναρτήσεις: 

Ο απίστευτος Χάτσικο!!!

Σκύλοι που έμειναν στην ιστορία