Η γάτα Τάμπι είνα είδος γάτας.
Είναι ραβδωτή και ποικίλει σε
σχηματισμούς. Ο κλασικός
κηλιδωτός σχηματισμός είναι
ο πιο συνηθισμένος. Η τιγρέ
Τάμπι φέρει οριζόντιες ραβδώσεις.
Οι γάτες Τάμπι που φέρουν
διάσπαρτες κηλίδες στο τρίχωμά τους
είναι γνωστές με την ονομασία
Τάμπι πιτσιλωτές.
Γιατί οι γάτες "Τάμπι" έχουν ένα "Μ" στο μέτωπό τους.
Μία Χριστουγεννιάτικη Ιστορία
Αυτή τη νύχτα, όμως, η Tabby δεν αισθανόταν καλά, επειδή δεν κατάφερε να κυνηγήσει και να εξασφαλίσει το δείπνο της. Οι ταξιδιώτες είχαν ξεχυθεί στην πόλη για μέρες, κι έκαναν τόσο θόρυβο που διατάρασσαν την ησυχία των γάτων. Είχαν εισβάλει ακόμη και στον ήσυχο στάβλο της Tabby, ένα μέρος που πριν είχε μοιραστεί μόνο με άλλα γούνινα πλάσματα. Οι μόνοι άνθρωποι που δεν ενοχλούσαν την Tabby ήταν το ζευγάρι που βρισκόταν μέσα στον στάβλο, ήταν οι πιο ήρεμοι από όλους τους άλλους.
Η γυναίκα κοίταξε προς το μέρος της και είδε τη ριγέ γάτα. «Ω, μικρή γάτα», μουρμούρισε, «το μωρό μου δεν μπορεί να κοιμηθεί και τίποτα δεν το καθησυχάζει αυτή τη νύχτα». Αναστέναξε και επέστρεψε στην φάτνη. "Πόσο ευγνώμων θα ήμουν σε οποιονδήποτε μπορεί να του φέρει γλυκά όνειρα."
Η Tabby είδε όλα τα ζώα του στάβλου να προχωρούν με σειρά και να προσπαθούν να ηρεμήσουν το μωρό της γυναίκας. Αλλά τα νιαουρίσματα συνέχιζαν και η Tabby δεν μπορούσε πλέον να μείνει ασυγκίνητη.
Γρήγορα έπλυνε με τα πόδια της το πρόσωπό της, πίσω από τα αυτιά, μέχρι το άκρο της ουράς της και στη συνέχεια προχώρησε δειλά δειλά προς το μωρό. Πήδησε με χάρη στην φάτνη και είδε το πρόσωπο του πιο όμορφου μωρού (ανθρώπου ή γατάκι!) που είχε δει ποτέ. Το μωρό γουργούρισε και χαμογέλασε, κουνούσε τα μικροσκοπικά χέρια του προς την Tabby, και η Tabby πολύ προσεκτικά μάζεψε τα νύχια της και ξάπλωσε δίπλα του. Ξέχασε την άδεια κοιλιά της, δεν μπορούσε να ακούσει παρά μόνο την καρδιά της που την καλούσε αυτό το γλυκό ανθρώπινο γατάκι.
Από εκείνη την ημέρα, όλες οι γάτες Tabby τιμούνται με έναν Μ στο κούτελό τους για την εξαιρετική υπηρεσία που έκαναν εκείνη την πρώτη νύχτα των Χριστουγέννων. Και οι χριστουγεννιάτικες νύχτες συχνά βρίσκουν γάτες Tabby να κοιτάζουν μέσα στη νύχτα και να γουργουρίζουν καθώς θυμούνται ένα πολύ ιδιαίτερο παιδί. Ένα μωρό στο οποίο ο πρόγονός τους τραγουδούσε για να κοιμηθεί.
There was no snow that night in Bethlehem. Instead, the small cat watched a star-spangled sky from her perch in the window of a stable. She liked the stable, for it was a warm safe place to raise her furry babies, and the innkeeper sometimes left scraps out for her to nibble. Tabby wasn’t particularly distinctive, and most humans didn’t look at her twice. After all, her short gray/black fur was quite common. But Tabby’s striped coat hid a heart bigger than cats twice her size.
This night, though, Tabby was out of sorts, for she’d not been able to hunt and catch dinner. Travelers had poured into town for days, so noisy they disturbed decent cat-folks’ rest. Why, they’d even invaded Tabby‟s quiet stable, a place she had before shared only with other furry creatures. Tabby hadn’t minded the human couple—they were calmer than most. She’d left that morning for her usual rounds, but when she returned, the stable was packed with people.
From her perch on the window, Tabby watched the last of the strangers leave. She slipped from the window, and padded silently inside—and froze!
“Meewwww, meewww, meewww,” cried a tiny voice.
A kitten? Tabby’s ears turn this way and that to find the sound of the kitten’s voice. It came from the manger, the very place Tabby often made her own bed. A woman knelt beside the manger, intent on the small mewling that arose from within. Tabby was drawn by the kittenish sound, though she knew her own furry babies were grown to cat-hood. She tiptoed forward very slowly, and passed by a wooly burro, a warm cow, and all the other animals.
The woman looked up, and saw the striped cat. “Oh, little cat,” she murmured, “my baby cannot sleep, and nothing calms him this night.” She sighed, and turned back to the manger. “How grateful would I be to anyone able to bring him sweet dreams.”
And, as Tabby watched, each stable animal stepped forward in turn and tried to soothe the woman’s baby. But the kittenish sounds continued, and finally Tabby could contain herself no longer.
Quickly, she washed herself—paws, face, behind the ears, to the very tip of her tail (so as not to offend the child’s mother)—and then shyly stepped forward. She leaped gracefully to the manger, and stared into the face of the most beautiful baby (human or kitten!) she’d ever seen. He cooed and smiled, waving his tiny hands at Tabby, and she very carefully drew in her claws and settled beside him. Forgotten was her empty tummy; she could only hear her heart calling out to this sweet human-kitten.
And Tabby began to purr.
The wondrous cat-song filled the stable with overwhelming emotion. The animals listened with awe, and the child’s mother smiled as her baby quietly went to sleep.
The child’s mother placed her hand gently on the purring Tabby’s forehead. “Blessings upon you, Tabby-cat, for this sweet gift given to me and my child,” she said. And where she’d touched Tabby’s brow, there appeared an M—the sign of the Madonna’s benediction.
From that day forward, all proper tabby cats are honored with an M on their brow for the great service they performed that first Christmas night. And Christmas nights often find Tabby cats staring into the night, purring as they recall a very special child their ancestor once sang to sleep
Είχε φύγει εκείνο το πρωί για τους συνηθισμένους γύρους της, αλλά όταν επέστρεψε, ο στάβλος ήταν γεμάτος με ανθρώπους.
Από την περσίδα στο παράθυρο, η Tabby παρακολούθησε μέχρι και τον τελευταίο από τους ξένους να φεύγει. Γλίστρησε από το παράθυρο και πήδηξε αθόρυβα μέσα - και πάγωσε!!
Από την περσίδα στο παράθυρο, η Tabby παρακολούθησε μέχρι και τον τελευταίο από τους ξένους να φεύγει. Γλίστρησε από το παράθυρο και πήδηξε αθόρυβα μέσα - και πάγωσε!!
"Meewwww, meewww, meewww," φώναξε μια μικροσκοπική φωνή.
Ένα γατάκι;;;
Ένα γατάκι;;;
Τα αυτιά της Tabby γύριζαν μπρος πίσω για να βρει από που ερχόταν ο ήχος από το μικρό γατάκι. Ερχόταν από την φάτνη, τον ίδιο τον τόπο που η Tabby έκανε συχνά κρεβάτι της. Μία γυναίκα γονάτισε δίπλα από την φάτνη, ακούγοντας το νιαούρισμα που ερχόταν από μέσα.Η Tabby θορυβήθηκε από τον ήχο του μικρού γατιού αν και γνώριζε ότι τα δικά της γούνινα μωρά βρίσκονταν μέσα σε μία κουκούλα. Περπάτησε πολύ αργά προς τα εμπρός και πέρασε από ένα γαϊδαράκο, μια αγελάδα και όλα τα άλλα ζώα.
Η γυναίκα κοίταξε προς το μέρος της και είδε τη ριγέ γάτα. «Ω, μικρή γάτα», μουρμούρισε, «το μωρό μου δεν μπορεί να κοιμηθεί και τίποτα δεν το καθησυχάζει αυτή τη νύχτα». Αναστέναξε και επέστρεψε στην φάτνη. "Πόσο ευγνώμων θα ήμουν σε οποιονδήποτε μπορεί να του φέρει γλυκά όνειρα."
Η Tabby είδε όλα τα ζώα του στάβλου να προχωρούν με σειρά και να προσπαθούν να ηρεμήσουν το μωρό της γυναίκας. Αλλά τα νιαουρίσματα συνέχιζαν και η Tabby δεν μπορούσε πλέον να μείνει ασυγκίνητη.
Γρήγορα έπλυνε με τα πόδια της το πρόσωπό της, πίσω από τα αυτιά, μέχρι το άκρο της ουράς της και στη συνέχεια προχώρησε δειλά δειλά προς το μωρό. Πήδησε με χάρη στην φάτνη και είδε το πρόσωπο του πιο όμορφου μωρού (ανθρώπου ή γατάκι!) που είχε δει ποτέ. Το μωρό γουργούρισε και χαμογέλασε, κουνούσε τα μικροσκοπικά χέρια του προς την Tabby, και η Tabby πολύ προσεκτικά μάζεψε τα νύχια της και ξάπλωσε δίπλα του. Ξέχασε την άδεια κοιλιά της, δεν μπορούσε να ακούσει παρά μόνο την καρδιά της που την καλούσε αυτό το γλυκό ανθρώπινο γατάκι.
Και η Tabby άρχισε να γουργουρίζει.
Το θαυμαστό τραγούδι της γάτας γέμισε τον στάβλο. Τα ζώα άκουγαν με δέος και η μητέρα του παιδιού χαμογέλασε καθώς το μωρό της αποκοιμήθηκε ήσυχα.
Τότε η μητέρα του παιδιού έβαλε το χέρι της απαλά στο μέτωπο της Tabby. "Ευλογίες για σένα, Tabby-cat, για αυτό το γλυκό δώρο που έκανες σε μένα και στο παιδί μου", είπε.
Τότε η μητέρα του παιδιού έβαλε το χέρι της απαλά στο μέτωπο της Tabby. "Ευλογίες για σένα, Tabby-cat, για αυτό το γλυκό δώρο που έκανες σε μένα και στο παιδί μου", είπε.
Και εκεί που είχε αγγίξει το κεφάλι της Tabby, εμφανίστηκε ένα Μ - το σημάδι της ευγνωμοσύνης της Madonna.
Από εκείνη την ημέρα, όλες οι γάτες Tabby τιμούνται με έναν Μ στο κούτελό τους για την εξαιρετική υπηρεσία που έκαναν εκείνη την πρώτη νύχτα των Χριστουγέννων. Και οι χριστουγεννιάτικες νύχτες συχνά βρίσκουν γάτες Tabby να κοιτάζουν μέσα στη νύχτα και να γουργουρίζουν καθώς θυμούνται ένα πολύ ιδιαίτερο παιδί. Ένα μωρό στο οποίο ο πρόγονός τους τραγουδούσε για να κοιμηθεί.
Why Tabby Wears An M
A Christmas Cat Story
This night, though, Tabby was out of sorts, for she’d not been able to hunt and catch dinner. Travelers had poured into town for days, so noisy they disturbed decent cat-folks’ rest. Why, they’d even invaded Tabby‟s quiet stable, a place she had before shared only with other furry creatures. Tabby hadn’t minded the human couple—they were calmer than most. She’d left that morning for her usual rounds, but when she returned, the stable was packed with people.
From her perch on the window, Tabby watched the last of the strangers leave. She slipped from the window, and padded silently inside—and froze!
“Meewwww, meewww, meewww,” cried a tiny voice.
A kitten? Tabby’s ears turn this way and that to find the sound of the kitten’s voice. It came from the manger, the very place Tabby often made her own bed. A woman knelt beside the manger, intent on the small mewling that arose from within. Tabby was drawn by the kittenish sound, though she knew her own furry babies were grown to cat-hood. She tiptoed forward very slowly, and passed by a wooly burro, a warm cow, and all the other animals.
The woman looked up, and saw the striped cat. “Oh, little cat,” she murmured, “my baby cannot sleep, and nothing calms him this night.” She sighed, and turned back to the manger. “How grateful would I be to anyone able to bring him sweet dreams.”
And, as Tabby watched, each stable animal stepped forward in turn and tried to soothe the woman’s baby. But the kittenish sounds continued, and finally Tabby could contain herself no longer.
Quickly, she washed herself—paws, face, behind the ears, to the very tip of her tail (so as not to offend the child’s mother)—and then shyly stepped forward. She leaped gracefully to the manger, and stared into the face of the most beautiful baby (human or kitten!) she’d ever seen. He cooed and smiled, waving his tiny hands at Tabby, and she very carefully drew in her claws and settled beside him. Forgotten was her empty tummy; she could only hear her heart calling out to this sweet human-kitten.
And Tabby began to purr.
The wondrous cat-song filled the stable with overwhelming emotion. The animals listened with awe, and the child’s mother smiled as her baby quietly went to sleep.
The child’s mother placed her hand gently on the purring Tabby’s forehead. “Blessings upon you, Tabby-cat, for this sweet gift given to me and my child,” she said. And where she’d touched Tabby’s brow, there appeared an M—the sign of the Madonna’s benediction.
From that day forward, all proper tabby cats are honored with an M on their brow for the great service they performed that first Christmas night. And Christmas nights often find Tabby cats staring into the night, purring as they recall a very special child their ancestor once sang to sleep
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου