Σκύλοι που έμειναν στην ιστορία (2)

George Graham Vest

Ο George Graham Vest (1830 – 1903) ήταν ένας πολιτικός και δικηγόρος από το Κεντάκι των ΗΠΑ. 

Το 1869 ανέλαβε, ως δικηγόρος, μια υπόθεση που θα τον έκανε διάσημο.

Ένας αγρότης είχε σκοτώσει το σκύλο ενός κυνηγού, τον Drum, και ο κυνηγός έκανε μήνυση στον αγρότη. 

Κατά τη διάρκεια της δίκης, ο Vest δήλωσε πως ή θα κερδίσει αυτή τη δίκη, ή θα ζητήσει συγγνώμη από κάθε σκύλο στο Μισούρι. 

Η τελευταία του δήλωση προς τους ενόρκους δεν είχε να κάνει με όσα ειπώθηκαν προηγουμένως στη δίκη. Ήταν ένα εγκώμιο για τον σκύλο, το οποίο δυστυχώς δεν σώζεται ολόκληρο. 

Ο Vest τελικά κέρδισε τη δίκη, και το εγκώμιο για τον σκύλο έμεινε στην ιστορία.

A TRIBUTE TO THE DOG

Gentlemen of the jury: The best friend a man has in this world may turn against him and become his enemy. His son or daughter that he has reared with loving care may prove ungrateful. Those who are nearest and dearest to us, those whom we trust with our happiness and our good name, may become traitors to their faith. The money that a man has, he may lose. It flies away from him, perhaps when he needs it the most. A man’s reputation may be sacrificed in a moment of ill-considered action. The people who are prone to fall on their knees to do us honor when success is with us may be the first to throw the stone of malice when failure settles its cloud upon our heads. The one absolutely unselfish friend that a man can have in this selfish world, the one that never deserts him and the one that never proves ungrateful or treacherous is his dog.

Gentlemen of the jury: A man’s dog stands by him in prosperity and in poverty, in health and in sickness. He will sleep on the cold ground, where the wintry winds blow and the snow drives fiercely, if only he may be near his master’s side. He will kiss the hand that has no food to offer, he will lick the wounds and sores that come in encounters with the roughness of the world. He guards the sleep of his pauper master as if he were a prince. When all other friends desert, he remains. When riches take wings and reputation falls to pieces, he is as constant in his love as the sun in its journey through the heavens.

If fortune drives the master forth an outcast in the world, friendless and homeless, the faithful dog asks no higher privilege than that of accompanying him to guard against danger, to fight against his enemies, and when the last scene of all comes, and death takes the master in its embrace and his body is laid away in the cold ground, no matter if all other friends pursue their way, there by his graveside will the noble dog be found, his head between his paws, his eyes sad but open in alert watchfulness, faithful and true even to death.

ΕΓΚΩΜΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΚΥΛΟ

«Κύριοι ένορκοι: Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου μπορεί να στραφεί εναντίον του και να μεταβληθεί σε εχθρό του. Ο γιός και η θυγατέρα που ανέθρεψε με πατρική αγάπη και στοργή μπορεί να αποδειχτούν αχάριστοι. Τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα στα οποία εμπιστευόμεθα την ευτυχία μας και το καλό μας όνομα, μπορεί να γίνουν προδότες και αγνώμονες. Τα χρήματα μας μπορεί να τα χάσουμε. Εξαφανίζονται κυρίως όταν τα έχουμε μεγάλη ανάγκη. Το καλό μας όνομα μπορεί, σε κακή περίσταση ή στιγμή, να καταστραφεί.

Εκείνα τα πρόσωπα που με περίσσια διάθεση γονατίζουν για να μας τιμήσουν, όταν η επιτυχία βρίσκεται μαζί μας, μπορεί να είναι τα πρώτα που θα άρουν τον λίθο της κακοήθειας εναντίον μας, όταν η ατυχία μας χτυπήσει την πόρτα.

Ο ένας και απόλυτα ανιδιοτελής φίλος που μπορεί να έχει ο άνθρωπος σε αυτό τον άφιλο και εγωιστικό κόσμο, αυτός που ποτέ δεν θα τον εγκαταλείψει, αυτός που ποτέ δεν θα τον προδώσει είναι ο σκύλος του.

Ο σκύλος μένει πάντα με τον άνθρωπό του, είτε είναι πλούσιος είτε φτωχός, είτε υγιής είτε άρρωστος. Θα κοιμηθεί στο παγωμένο έδαφος που το χτυπά αλύπητα ο ψυχρός άνεμος και το χιόνι, απλά και μόνο για να είναι στο πλευρό του αφεντικού του.

Θα του φιλήσει το χέρι, έστω κι αν δεν έχει φαγητό να του δώσει. Θα του γλείψει τις πληγές και τα τραύματα που προέρχονται από τους αγώνες της ζωής και της βιοπάλης. Προστατεύει τον φτωχό αφέντη όταν αυτός κοιμάται σαν να ήταν πρίγκιπας.

Όταν όλοι οι φίλοι του τον εγκαταλείψουν, αυτός παραμένει. Όταν τα πλούτη κάνουν φτερά και εξαφανίζονται, όταν η φήμη καταστρέφεται, η αγάπη του συνεχίζεται χωρίς εκπτώσεις, όπως το ταξίδι του ήλιου στους ουρανούς. Εάν η τύχη καταδιώξει το αφεντικό του και τον καταντήσει απόβλητο της κοινωνίας, χωρίς φίλους και χωρίς στέγη, ο πιστός σκύλος δεν επιδιώκει καμιά άλλη τιμή παρά να είναι μαζί του, να τον συνοδεύει, να τον προστατεύει από κάθε κίνδυνο, να καταπολεμά όλους τους εχθρούς του.

Και όταν έρθει η αναπόφευκτη για όλους μας στιγμή, όταν ο θάνατος τον αγκαλιάσει και το άψυχο πλέον σώμα τοποθετηθεί στον τάφο, και όταν όλοι οι άλλοι συνεχίσουν τη ζωή τους, εκεί δίπλα από το μνήμα ο ευγενικός σκύλος παραμένει με το κεφάλι ανάμεσα στα μπροστινά του πόδια, με τα μάτια λυπημένα, αλλά πάντοτε ανοιχτά, φύλακας πιστός ακόμη και στο θάνατο».

Statue in front of Johnson County courthouse in Warrensburg.