Η μαμά μου μου έδωσε το όνομα της γνωστής, όπως λέει, Μάργκο Φοντέιν. Τώρα αν με ρωτήσετε ποιά είναι αυτή…θα σας γελάσω. Δεν την ξέρω την Κυρία και αφού δεν την ξέρω εγώ, δεν είναι γνωστή.
Είμαι γάτα από σπίτι, με το καλό μου φαγητό, τα εμβολιάκια μου, το ζεστό μου κρεββατάκι…
Το σπίτι μου έχει θέα σε ένα μεγάλο κήπο. Κι αυτός δικός μου είναι, αφού τις ηλιόλουστες μέρες εκεί αράζω.
Και εκεί μέσα σ’ αυτόν τον κήπο, γνώρισα τον Άραμη. Όχι, δεν τον κάλεσα εγώ…είπαμε εγώ είμαι γάτα από σπίτι!!!
Μιλήσαμε, παίξαμε μαζί, κυνηγήσαμε, κάναμε μαζί ηλιοθεραπεία. Με παρακάλεσε πολύ μέχρι να ενδώσω, μην φανταστείτε ότι έπεσα με την πρώτη…
Και από τότε δεν τον ξανάδα…μέχρι προχθές. Βέβαια έβρεχε και δεν έβγαινα στον κήπο, ίσως γι αυτό χαθήκαμε…
Προχθές λοιπόν τον ξανάδα!!!
Μου ζήτησε να βγούμε και…δέχτηκα. Με παρακάλεσε πολύ μέχρι να ενδώσω, μην φανταστείτε ότι έπεσα με την πρώτη…
Χθες λοιπόν από νωρίς άρχισα να ετοιμάζομαι.
Βάφτηκα...
...ντύθηκα με τα καλά μου και νάσου η καλή σου!!! Έτοιμη!!!
Μόλις νύχτωσε, βρήκα ευκαιρία, βρήκα και την πόρτα της κουζίνας ανοιχτή και την έκανα.
Συναντηθήκαμε στο δρόμο.
Με περίμενε πανέμορφος μέσα στο μαύρο του κουστούμι.
Πήγαμε όπερα!!! "Ρεσιτάλ για πιάνο με έργα Μπετόβεν και Τσαϊκόφσκι". Εγώ το διάλεξα, γάτα από σπίτι γαρ…
Μετά για ποτό και εκεί...εκεί μου χάρισε ένα δαχτυλίδι. Μου έκανε και πρόταση γάμου. Και δέχτηκα!!! Με παρακάλεσε πολύ μέχρι να ενδώσω, μην φανταστείτε ότι έπεσα με την πρώτη…
Λίγο μετά τις δώδεκα με συνόδευσε μέχρι την πόρτα του σπιτιού μου. Με φίλησε!!!! Με παρακάλεσε πολύ μέχρι να ενδώσω, μην φανταστείτε ότι έπεσα με την πρώτη…
Η μαμά μου με περίμενε έξαλλη…
-Πού ήσουν; Σε φωνάζω τόση ώρα.
Τι να της πω; Ότι βγήκα το πρώτο μου ραντεβού; Κι αν με μαλώσει;
Εξάλλου θα της γνωρίσω σύντομα τον Άραμη. Κανονίσαμε να έρθει αύριο στο σπίτι.
Τι λέτε; Θα τον δεχτεί για γαμπρό της; Έχω αγωνία….
"Γατο...φιλίες"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου